Hvert stefnir...

...þetta þjóðfélag eiginlega?  Sjálfskipaðar kvenréttindamógúlur (ath...mógúlar í kvenkyni!!!) góla hver í kappi við aðra og gefa sér ekki einu sinni tíma til að anda á milli fúkyrða og stórra fullyrðinga.  Andleysið veldur því að heilinn fær ekki nógu mikið súrefni og allir þeir sem kalla eftir rökstuðningi og gögnum eru kallaðir "litlir kallar", kjánar og þaðan af verra.
Margt má betur fara í þessu skrítna þjóðfélagi okkar, en lausnin felst ekki í því að allir horfi á Iron Jawed Angels eða lesi skýrslur Diönu Russel.  Hún felst heldur ekki í kynjakvóta, hvorki á framboðslistum né í stjórnum fyrirtækja.  Kynjakvóti orgar á vandræði og kallar á að gengið verði framhjá hæfum einstaklingum.  Þetta er ekkert rosalega flókið.

Hvernig er hægt að komast að þeirri niðurstöðu að stúlkan á forsíðu fermingarbæklings Smáralindarinnar sé í stellingu sem er "velþekkt úr klámmyndum"???  Hvernig?  Segir þetta ekki meira um hugsunarhátt þess sem túlkar stellinguna heldur en stellinguna sjálfa?  Ég sé a.m.k. ekkert...ég endurtek ekkert...klámfengið við þessa mynd og hún kveikti engar kynferðislegar kenndir.  Er það kannski ég sem er skrítinn?

Það hlýtur að vera skemmtilegra að vera kátur og glaður.  Jón góði Ólafsson á t.d. hrós skilið fyrir algjörlega óborganlegt fiðluatriði í þættinum sínum sl. laugardag.  Þetta er einfaldlega einn af hápunktum íslenskrar sjónvarpssögu.  Jón Haukur, ofur-útsendingastjóri og þúsundþjalasmiður, á líka hrós skilið fyrir að taka ekki nærmynd af Höllu Vilhjálms og Einari Bárðar kvöldið áður.  Þjóðin hefði tæpast beðið þess bætur.  Ógleymanleg sjónvarpsstund, en tæplega hápunktur.  Willum Þór á líka hrós skiliði fyrir setja Neil Young í liðið hjá Charlton.  Ég held að ég hafi aldrei verið eins nærri því að skella upp úr í sjónvarpsútsendingu og þegar Neil Young kom brunandi upp hægri kantinn.  Hægri bakvörður Charlton heitir Luke Young.  Útvarpsmaðurinn á Sögu sem var að fara yfir afmælisdagbókina og hnaut um erfitt nafn fór líka langleiðina með að hljóta sérstakt viðurkenningarskjal.  "Winston sjú...sjö...tsjú...kúr...eða hvernig sem það er nú lesið".  Félagi hans kom honum til bjargar.  "Winston Tsjörtshill heitir hann".  Að lokum...skemmtilegasta bloggið í öllum bloggheiminum.  Skyldulesning.