James og Jean-Luc!

Ég nálgaðist Útvarpshúsið, var að taka síðustu skrefin í tröppunni þegar ég kom auga á þá.  Þeir nálguðust hvorn annan hægum en öruggum skrefum.  Annar þeirra var nýkominn út úr húsinu, tóm hitataskan hékk með herkjum undir handarkrikanum.  Hinn var á leiðinni að húsinu, full hitataskan lá á flötum lófanum.  Bilið á milli þeirra minnkaði og tíminn virtist standa í stað.  Þeir horfðust í augu, litu undan, horfðust aftur í augu og virtust keppa um það hvor væri sterkari á taugum, yrði seinni til að horfa í aðra átt.  Mér fannst ég vera að horfa á fyrsta fund James T. Kirk og Jean-Luc Picard, ógleymanlegt atriði í Star Trek Generations.  Þetta voru tveir aðilar sem ekki áttu að vera á sama stað á sama tíma.  Tímabeltin rákust saman.  Pizzasendlarnir mættust fyrir utan Útvarpshúsið.  Sem betur fer ákváðu þeir að líta ekkert hvor á annan og samruna tilverustiganna var því slegið á frest.

Við höfum komist að því að Gulli pródúsent, sá mæti maður, lifir tvöföldu lífi.  Alla jafna sinnir hann starfi sínu hjá RÚV af fagmennsku og drenglyndi...

Þegar sá gállinn er á honum kemur hann hins vegar fram undir listamannsnafninu Paul Salkovskis og leggur stund á sálfræði líkt og enginn væri morgundagurinn...

Sönnunargagnið er astraltertugubb.

Athugasemdir

[Guðni Már Henningsson, 28.2.2008 kl. 18:12]

Dásamleg færsla og Gulli, þekki hann ekki fyrir sama mann..

[Markús frá Djúpalæk, 28.2.2008 kl. 22:01]

Sagðirðu gubb?

[Jón Birgir Valsson, 28.2.2008 kl. 22:42]

Maður gæti ímyndað sér spennandi byrjun á útvarpsleikriti (lesið upphátt). Þar sem tveir dularfullir menn mætast fyrir framan rannsóknarstofu, annar með gerlaglundur í hitatösku en hinn ný búinn að losa sig við sýnainnihald sinnar tösku. Í hitaöskjunum reyndist svo allt saman vera.......pródúsentafóður!